kinderenbiddenvoorkinderen@gmail.com www.kinderenbiddenvoorkinderen.nl Privacy

De meimaand is Mariamaand

Gepubliceerd: 13 mei 2016

Geschreven door Toon Hermans

In de meimaand werd bij ons thuis de rozenkrans gebeden. Ik was nog een kind. De meimaand was de Mariamaand. Dan plukten we bloemen in de wei en zetten ze voor het blauwwitte Mariabeeldje dat in een hoek van de kamer op een tafeltje stond, met een wit kanten kleedje erop.

De rozenkrans is in onze tijd een voorwerp geworden dat je nog maar zelden tegenkomt.

’s Avonds staken we het waxinelichtje aan, dat voor het Mariabeeldje stond en dan baden we de rozenkrans knielend. Ik zat dan met mijn blote knieën op een ruwe, rode kokosmat en dat was een gevoel dat ik, terwijl ik dit neerschrijf, weer opnieuw kan voelen. Maar waar het om ging was: Maria. Mijn moeder bad voor en wij, 3 broers en ik, baden na. Dat was geen speciale vroomheid van ons gezin, men deed dat in de straat waar wij woonden, zowat huis aan huis. Als die sobere kamer van toen nu weer opnieuw voor mijn geest verschijnt, is het alsof ik de stemmen van verre kan horen. Ik loop weer in de wei om de bloemen te plukken en ik zie het waxinelichtje weer flakkeren, net als toen. Maria hoorde bij het gezin.

Je had naast je eigen moeder nóg een moeder, een moeder vol van genade. Je wist als kind niet zo precies wat genade was, maar je begreep dat er iets van liefde was, tussen die moeder in de hemel en de kinderen op de aarde. Nu begrijp ik dat er geen uitverkorener mens te bedenken valt, dan de moeder van Jezus. Ik heb haar een tijdlang uit het oog verloren, maar nu is ze weer terug in mijn hart en ik voel me sterker en veiliger. Soms geeft zij mij het warme gevoel terug van die kamer met dat waxinelichtje. Maria, een troostende moeder, een helpende en gevende moeder. Een moeder in de ware zin van het woord.

Toon Hermans (1916-2002)



Webpagina ter beschikking gesteld door Rkactiviteiten.nl / iMoose.nl / Wim Koopman