Schaijkse wensen voor oorlogskinderen
Gepubliceerd: 12 november 2015
Woensdagmiddag 7 oktober mochten we in het parochiecentrum te Schaijk kinderen met ouders verwelkomen om samen stil te staan bij dit jaarlijkse samenzijn van ‘Kinderen bidden voor Kinderen’.
Dit keer ging onze aandacht en meer nog ons gebed uit naar de oorlogskinderen in onze wereld. Kinderen die door deze situatie geen eigen plek hebben, geen speelgoed, geen school, maar ook veel kinderen die hun ouder(s) en hun broertje of zusje zijn kwijtgeraakt. Achmed een jongen van tien jaar, die samen met zijn moeder, broer en zus gevlucht waren uit Syrië, vertelde zijn verhaal hoe zij geholpen zijn geworden door de zusters van Kerk in Nood.
Er zijn mensen die gelukkig veel goed doen, door geld te geven, of medicijnen, onderwijs, kleding en voedsel. Maar ja, wat kunnen wij als kinderen voor die kinderen dan nog doen? Wat en hoe kunnen wij bijdragen? Dat is bidden, beste mensen en kinderen!
Daar begonnen we deze middag ook mee met het Onze Vader en het Wees Gegroet Maria. De kinderen ontvingen de teksten van deze gebeden, waarbij ook de uitleg over het gebed stond. Het is belangrijk en goed om te weten wat je bid. Daarna werd het waar gebeurde verhaal vertelt over de drie herderskinderen die in Fatima, een klein dorpje in Portugal, Maria hadden gezien. Dat verhaal kregen de kinderen ook nog mee, waarin Maria aan de kinderen de oproep deed om de Rozenkrans te bidden. Na een korte uitleg daarover, maar natuurlijk ook met de uitleg op papier, gingen de kinderen aan de slag.
In de kerk waren op een groot bord de lijnen zichtbaar van de Rozenkrans en die moest dus nog compleet worden gemaakt. Op elk rondje van het Wees Gegroet Maria mochten de kinderen hun boodschap opschrijven voor die oorlogskinderen.
Na dat gedaan te hebben in het parochiecentrum, gingen we met z’n allen naar de kerk. De Rozenkrans werd compleet gemaakt en elk kind stak een kaarsje aan. Niets is mooier en krachtiger om bij een kaarsje ook een gebed te doen. Beste mensen, lees die wensen van de kinderen maar eens op dat bord!
In dankbaarheid voor dat gebed tot Maria, brachten de kinderen rozen naar haar toe en werd een grote Rozenkrans onder de voeten van Maria gehangen. Natuurlijk baden we daar ook een Wees Gegroet Maria en wat mij zo bijzonder en diep van binnen trof, waren de kinderen die vanuit henzelf knielend voor Maria het gebed uitspraken.
De wensen van deze kinderen voor de oorlogskinderen werden in en door de gebeden van deze middag tot Maria bij God neergelegd. Een mooie en goede bijdrage!
En weten jullie kinderen en beste ouders, dit zijn gebeden die je ook thuis kunt doen. We hebben jullie dan ook allemaal een fel gekleurde armband meegegeven met tien ‘knoopjes’ oftewel de ‘Weesgegroetjes’, waaraan natuurlijk ook het kruisje hing voor het gebed tot ‘Onze Vader’. Zo helpt dit armbandje om een Tientje van de Rozenkrans te bidden.
De Rozenkrans is een sterk gebed voor vrede. Hard nodig, ook in onze tijd!
Werkgroep,Adje van Bergen-Osta, Erna Adriaans en René Lamers Diaken
|
